| 13 Mar 2009 |
| Tekrar Kahire'deyiz |
Bizim grup dışındaki tüm yolcular erkenden uçakla Ebu Simbel'e gitmek üzere yola çıktılar. Sıcakta çok yorucu bir yolculuk olacağı için biz istemedik. Ayrıca daha sonra tekrar gelmek için bir bahanemiz kalsın diye de düşündük.
Öğlen teknemizden ayrılmak biraz zor oldu. Ama İslamik Kahire bizi bekliyor. Firavunlar, tapınaklar, tanrılar derken günümüz Mısır'ını da görmek gerek.
Muhteşem camiler var. Ancak heryer çok kalabalık. Ramazan Bayramı olduğu için tüm halk sokakta. Çok okuyan arkadaşımız akşam yemeğini nerede yiyeceğimizi uçaktaki dergiden tesbit etmişti. Lübnan lokantası olan Semiramis. Kesinlikle beklentilerimizin çok üstünde lezzetlerle tanıştık. Bizim damak tadımıza çok yakın yemekler. Baharatlar tam kararında. Masa düzeni, servis mükemmel, fiyatlar da çok makul.
Lokanta çıkışında saatin geç olmasına rağmen dışarıdaki kalabalığın daha da arttığını gördük. Çiftler Nil kıyısındaki her korkuluğu kapmışlar. Çoluk çocuk tüm yeşil alana yayılmışlar. İnanılmaz bir trafik var. Kırmızı ışık, yeşil ışık farketmiyor. İstanbul'un bir beş sene sonrası.
Sabah Kahire müzesi ilk durağımız. Özellikle Tutankamon'un mezarından çıkartılan objeler inanılmaz. Fotoğraf çekmek yasak olduğu için buraya resim koyamadım. Ama mutlaka internetten bulup görmek gerek. Altının çokluğu, takıların güzelliği, mumyaların canlılığı (mumya odasına girebilmek için ayrı bilet alınıyor) aklımda kalanlar. Hemen dışarıdaki dükkandan oğluş günlerdir aradığı figürleri bulabildiği için de çok keyifli ayrıldık.
Kahire turu mutlaka Khan El Khalili pazarı ile son buluyor. Naguib Mahfouz lokantası da pazarın içinde. Kebap ağırlıklı otantik bir yer. İçerisi sadece turist dolu. Önden gelen yoğurtlu mezeler, sıcacık lavaş türü ekmekler bize yetti. Kebaplar ve üstüne getirilen tatlılar hem ağır, hem miktar olarak çok. Birçoğumuz yemedik. Rehberimiz hemen sürücümüz için ellenmeyenleri paketletti.
Pazar bizim kapalı çarşımıza çok benziyor. Ancak satıcılar Türk olduğunuzu anlarlarsa hemen fiyatları pazarlık paylarını ekleyip şişiriyorlar. Pazarın altında 3 tanesine 10 Mısır Poundu verdiğim magnetler ilerledikçe tanesi 20 pounda kadar çıktı. İnsanlar herhalde sıcağında etkisiyle ağırkanlılar. Maalesef Çin malları bu pazarı da sarmış durumda. Yakında yerel el sanatları her ülkede bitecek. Gemide birlikte seyahat ettiğimiz Amerikalı ve İngiliz grup ta pazardalar. Eminim onlara çok ilginç geliyordur ama biz hanımlar biraz dolaştıktan sonra pes ettik ve beylerin hemen girişte buldukları kahveye döndük. Onlar bizden daha çok eğlenmişler.
Akşam hemen otelimizin karşısında Nil kenarında yemek yemeye karar verdik. Uçağımız geç saatte, bu nedenle uzaklaşmak istemedik. Ancak otelden çıkıp caddenin karşısına geçmek bir haftadır karşılaştığımız tek sorun oldu. Arabalar kesinlikle yavaşlamıyorlar. Gözünüzü karartıp koşarak geçeceksiniz, yoksa sabaha kadar bekleyebilirsiniz. Yemekten sonra da dönüş uçağı.
Yola çıkmadan önce gözümüzü sıcakla, pislikle, terörle, mikroplarla korkutmuşlardı, özellikle sağlık konusunda. Her turda mutlaka hastalananlar oluyormuş. Bunların hiçbirine rastlamadık. Mısır'dan güzel anılarla ayrılıyoruz. Sanırım bunu sevgili gezgin arkadaşımızın hazırladığı çok güzel programa, seçtiği mükemmel tekneye ve otele, doğru mevsime, grubumuzun tam uyumuna borçluyuz.
Yeni yazılarım Arjantin ve Brezilya ile ilgili devam edecek. Ve sonra...diyerek Mısır'ı bitiriyorum.Etiketler: tatil |
posted by EgeM @ 13.3.09  |
|
|
|
|
| "Hikayemiz" etiketine göre yazıları sıralayıp iki inekten kocaman bir tesise giden yolu izleyebilirsiniz. Bloğu oluşturma nedenim büyümemizi paylaşmaktı ama bazen günlerce herşey aynı gidiyor, yazacak konu çıkmıyor. Bu nedenle diğer etiketler oluştu. Umarım hikayemizi takip etmek zorlaşmamıştır,
sevgiyle kalın, bol süt için... |
 Hakkımızda |
|
"Biz hergün büyüyen, kocaman bir aileyiz... " |
| Eski Yazılarımız |
|
| Arşiv |
|
| Mesajımız |
Lütfen Soğuk İçiniz... :)) |
| Favorilerim |
|
|
| Hava Durumu |
 |
|
